ZŁE CZASY

Żyje­my w złych cza­sach. W cza­sach, w których ludzie nie próbują ro­bić nic in­ne­go oprócz te­go, że zap­rzeczają swo­jemu związko­wi z na­turą. Jes­teśmy ważną częścią Ziemi. I choć za­pew­ne brzmi to jak ga­danie ja­kiegoś przygłupiego eko­loga, to w końcu mu­simy zo­rien­to­wać się, iż w rzeczy­wis­tości pod­ci­namy gałąź na której sie­dzi­my. Nie mam tu rzecz jas­na na myśli glo­bal­ne­go ociep­le­nia, plas­ti­kowych bu­telek czy nad­mier­nej emis­ji dwut­lenku węgla z rur wy­decho­wych sa­mochodów. Ziemia ja­ko pla­neta wyt­rzy­mała mi­liony lat bom­bardo­wań przez me­teory­ty, epo­ki lo­dow­co­we oraz wiel­kie trzęsienia i po­wodzie. Jes­tem ja­koś dziw­nie spo­koj­na, że przet­rwa także i nas. Zwróćmy uwagę na to skąd pochodzi­my i na to kim tak nap­rawdę jes­teśmy. Są to niewątpli­wie trud­ne py­tania i tyl­ko nielicznym uda­je się szczerze na nie od­po­wie­dzieć. Cała reszta to tyl­ko mas­ka nakłada­na przed pub­licznością, którą jest ten wie­cznie za­biega­ny, nie zdol­ny to współod­czu­wania, zakłama­ny świat. I tyl­ko w no­cy przy szczel­nie zam­kniętych ok­nach i zasłoniętych żaluz­jach, pat­rząc się na do­gasający ogień w ko­min­ku prowadzimy wewnętrzny mo­nolog. Uważaj­my więc na ska­mieniałość serc i na to jak trak­tu­jemy dru­giego człowieka. W życiu by­wa bar­dzo różnie, a for­tu­na ma to do siebie, że w prze­ciwieństwie do bliźniego nig­dy nie jest z na­mi do końca. W każdym z nas drze­mie og­romna siła. Zdaję so­bie sprawę, iż za dnia ze względu na brak cza­su trud­no będzie ją od­na­leźć. Na szczęście ma­my jeszcze noc. Porę za­dumy, porę ro­zumu, porę poz­na­nia sa­mego siebie.

| Sukienka - Rosegal | Torebka - Dresslily | Bransoletka - Soufeel |