Kiedyś byłam sama. Całkiem samotna, choć otoczona przez wielu ludzi. Dziwne, prawda? Stałam w tłumie, ogłuszona głośnymi, wesołymi rozmowami,
wszędobylskim ogłupiającym gwarem i nie miałam do kogo otworzyć
ust, nie było osoby, do której mogłabym się odezwać.. Sama pośród innych, naiwna i zawsze stąpająca po cudzych,
wydeptanych już ścieżkach. Nigdy nie wybrałam własnej drogi,
nie porzuciłam tej, którą ktoś już szedł. A przecież szukałam swego
miejsca, próbowałam odnaleźć kogoś wśród obcych twarzy.
Kogoś, kto zaakceptowałby moje wady, umocnił mnie dobrym słowem
i pozwolił wylewać łzy, gdybym miała na to ochotę. Dlaczego nigdy nie miałam kogoś takiego? Znajomi? Przyjaciele? Tak bardzo sztuczny był uśmiech, którym mnie
witali, tak nieszczere były życzliwe słowa, wydostające się z ich
ust. Nigdy nie byli mi bliscy, udawali, by móc wykorzystać mnie
do własnych celów. Dlaczego? Czy aż tak bardzo nie mogłam wczuć się w tą bezmózgą masę? Tak bardzo się wyróżniałam? Nie. Chyba nie... Nie wiem. Ale nie mogli mnie znieść. Unikali bliższego kontaktu, jakby moja
skóra parzyła, udawali tylko, że mnie słuchają - zupełnie jakby mój
głos miał sprawić, że ogłuchną. Czemu stwarzali pozory, że było inaczej? Przecież doskonale widziałam ich nieudolną grę, wymuszone gesty. Jakie uczucie nimi kierowało? Litość? Tylko to słowo pojawia się w mojej głowie. Cholera, litość jest takim obrzydliwym uczuciem.
Przypomina obślizgłą żmiję, owijającą się wokół szyi, coraz ciaśniej
i ciaśniej. Póki nie stracę tchu. Nikomu tego samego nie życzę. Nikt nie powinien cierpieć
w samotności, nie ma winnych zasługujących na taką karę.
Samotna, powolna agonia jest najgorszą rzeczą jaką potrafię
sobie wyobrazić. Ale ten obcy tłum, ukrywający się pod przykrywką przyjaciół też nie jest niczym żadnym wsparciem. Fałszywość i ludzka obłuda ranią dotkliwiej niż naostrzony
sztylet, zostawiając piekące, a nawet palące ogniem rany, które
goją się przez całe lata. Ale to nie jest jeszcze najgorsze. Tacy ludzie odbierają w rzeczywistości coś cenniejszego, coś
co obdziera nas w pewnej mierze z człowieczeństwa.
Ufność. Pozorna troska burzy nasze zaufanie w ludzką dobroć,
szczerość i bezinteresowność. Przestajemy im ufać. Ja przestałam im ufać. I choć chciałabym, żeby było inaczej, droga do głębi mego serca już na zawsze prowadzić będzie przez pole minowe.
masz przepiękne włosy!
OdpowiedzUsuńJednak wciąż nie są takie, o jakich marzę. A szkoda... ;)
UsuńBoskie zdjęcia kochana!
OdpowiedzUsuńCo do posta.. Czułam jakby ktoś ubrał w słowa to co czułam w gimnazjum.. Niby wiele przyjaciół, znajomych a teraz kiedy jestem w liceum widzę kto był tym prawdziwym przyjacielem a kto sie zadawał bo tak. To cholernie boli ale taka jest prawda i nikt, ani nic tego nie zmieni. Są ludzie fałszywi, są też tacy który zadają się z Tobą dla jakiegoś zysku. Ale są też tacy którzy w najgorszym momencie Twojego życia kiedy chcesz się poddać kopną Cię w tyłek i nie pozwolą. Oby więcej takich! :D
Oczywiście kiliknęłam :)
Pozdrawiam cieplutko
wkomenda.blogspot.com
Dokładnie, znam sytuację. "Przyjaciółka" po 11latach "przyjaźni" zmieniła towarzystwo, bo woli imprezować, palić i pić. Cóż - może i na początku żałowałam, ale zaprzyjaźnienie się z dziewczyną, która wczesniej jej tyłek non stop obrabiała upewniła mnie w przekonaniu, że dobrze się stało. Takie sytuacje wiele nas uczą - mam ograniczone zaufanie i dobrze na tym wychodzę. ;)
UsuńZapomniałabym dodac, że cały post nie jest napisany w sposób, jaki ja to odczuwam. Wiele faktów zostało podkręconych i podkolorowanych :D
UsuńŚwietnie napisane :) Cudne zdjęcia ;)
OdpowiedzUsuńhttp://necia-blog.blogspot.com/
Bardzo mi miło :)
UsuńWpis genialny! :)
OdpowiedzUsuńLiczę na rewanż :)
Dziękuję :)
UsuńDobrze napisane :)
OdpowiedzUsuńŚwietne zdjęcia :)
www.mybloggingtravel.pl
Cieszę się, że Ci się podoba. :)
UsuńSama prawda..
OdpowiedzUsuńCudowne zdjęcia :)
Dzięki! (;
UsuńSukienka z Must Have świetna.:d
OdpowiedzUsuńMnie też się podoba. :)
UsuńMasz niesamowity talent do pisania. Prawdą jest to, że teraz większość ludzi jest samotna, choć z pozoru może się tak nie wydawać.
OdpowiedzUsuńDokładnie, wiele osób to odczuwa.
UsuńHalloweenowa sukienka bardzo mi przypadła do gustu. Ja sama czuję się samotna, mimo, że mam przyjaciół, rodzinę to czasem czuję, że jestem ze swoimi problemami całkiem sama.
OdpowiedzUsuńMyślę, że wszyscy przez to przechodzimy. Pewne rzeczy trzeba zatrzymać dla siebie, choć przyprawia mnie czasem smutek, że mimo tak dużej liczby przyjaciół i znajomych tak naprawdę nie mam się komu wygadać. Mimo wszystko.
UsuńPost genialny! Piszesz to w taki spodsób, że każdy, kto to czyta, wczuwa sie w to, bo w pewnym sensie mozemy czuć sie tak na co dzień. :))
OdpowiedzUsuńhttp://julia-skorupka.blogspot.com/2015/10/jestes-mna-jestes-nikim.html
Staram się, by tak było :)
UsuńAle cudowny bokeh i kolorystyka zdjęć! *.* Mogę wiedzieć, jakim obiektywem były zdjęcia robione? :)
OdpowiedzUsuńBlog z bajkowymi i fantasy sesjami zdjęciowymi.
Nowa sesja zdjęciowa już dzisiaj na blogu! Zapraszam. :)
http://moooneykills.blogspot.com/
Obiektyw to jakaś rosyjska manualka powojenna. Nie mam pojęcia jak się nazywa, załatwił mi go kolega na jakimś targu staroci za...30zł :)
UsuńKażdy zasługuje na prawdziwą przyjazń :)
OdpowiedzUsuńMasz śliczne włosy! :)
Zapraszam do mnie- bo-kazdy-moze.blogspot.com (KLIKNIJ)
Ciepłe pozdrowienia się przydadzą na tą jesienną pogodę! :)
OdpowiedzUsuńMasz tak przepiękne zdjęcia, że normalnie nie mogę przestań ich oglądać! :) ♥
OdpowiedzUsuńhttp://spiralaxoxo.blogspot.com/
Poklikane,jakie piękne zdjęcia!:).Super stylizacja :)
OdpowiedzUsuńKlikniesz w linki w nowym poście będę wdzięczna .
Też niestety kilka razy w życiu sparzyłam się na ,,przyjaciołach" i teraz zdecydowanie ostrożnej dobieram znajomych. Śliczne zdjęcia, poklikane :)
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie: MonyikaFashion >klik<
Mega blog!
OdpowiedzUsuńZapraszam flarri.blogspot.com
Pięknie napisane! Wszystko w przyjaźni opiera się na zaufaniu, jak się je raz straci... wszystko może być stracone :c
OdpowiedzUsuńPięknie wyglądasz! ♥
olusiek-blog.blogspot.com - klik
świetnie to opisałaś, teraz to trudno znaleźć prawdziwych przyjaciół. :)
OdpowiedzUsuńlittle-jay999.blogspot.com
świetnie
OdpowiedzUsuńswiat-wedlug-kamy.blogspot.com
Świetna sesja - taka na początek jesieni :-) Pozdrawiam :-)
OdpowiedzUsuńhttp://nocne-granie.blogspot.com/
świetne zdjęcia i outfit. :) Masz bardzo ładny uśmiech :) look na Hallowen TEŻ ŚWIETNY. Wgl bardzo fajny blog,Obserwuje i w wolnej chwili zapraszam do mnie :) Jeśli mój blog również Ci się spodoba miło by mi było jakbyś również zaobserwowała :)
OdpowiedzUsuńBuziaczki, Kasia :)
jaka jesteś śliczna!
OdpowiedzUsuńpiękne zdjęcia,jakość genialna ;)
Pozdrawiam,
http://aprzybulowska.blgospot.com